Wiersz ma rytm, ponieważ w każdym wersie występuje tyle samo sylab. Są w nim również rymy (np. bandą – werandą), a także nagromadzenie obok siebie podobnych głosek (np. W gardle więźnie spazm wściekłości – s, ś, ć, ź). Dodatkowo niektóre wyrazy się powtarzają (np. Nie chcę mleka! Nie chcę mleka!).
Czytanie wiersza na głos często pomaga usłyszeć rzeczy, których nie słychać przy cichym czytaniu. Rytm to pewna regularność, powtarzalność. W wierszu uzyskuje się go, gdy w zwrotkach jest tyle samo wersów, a w wersach tyle samo sylab. Rytm budują także rymy, czyli powtarzanie się końcówek w ostatnich wyrazach wersów. Powtarzanie się pewnych głosek albo całych wyrazów również buduje rytm.