Wspomnienie średniowiecznych kochanków ma na celu zobrazowanie, że istnieje wiele przeszkód, które mogą stanąć na drodze miłości. Nad każdą parą ciąży widmo nieuchronnej śmierci.
W pierwszym wersie podmiot liryczny przytacza imię Izoldy, zaś w ostatnim wierszu wspomina o Tristanie.