Orzeszkowa uważa, że główną przeszkodą w asymilacji mniejszości żydowskiej jest nieznajomość ich społeczności i kultury. Przez długi czas byli postrzegani stereotypowo. Nie należeli do ogółu społeczeństwa, w którym żyli. Byli pomijani i ignorowani. Takie stanowisko autorki potwierdzają następujące cytaty:
– „Nieprawdaż, że jest to leniwe zaniedbanie się czy brak wszelkiej ciekawości umysłowej, czy lekceważenie wcale nielogiczne tego, czemu przypisujemy w życiu naszym tak ważną rolę? Zdaniem moim kwestia żydowska kuleje u nas najbardziej z tej właśnie strony. Wyobrażenia nasze o historii „religii i obyczajach żydowskich są wprost dziecinne”.;
– „[…] przed fantazją naszą stoi wiecznie Żyd taki, jakim wymalowały go średnie wieki: istota wpółnadprzyrodzona, tajemnicza, owiana grozą popełnionych zbrodni i dymem siarczanym wydobywanym z paszczy diabelskiej przez łacińskie egzorcyzmy”.;
– „Niby naprawdę nie wierzymy już w to wszystko, ale w imaginacji naszej pali się jeszcze iskierka tej grozy, którą napełniały ją bajki piastunek”.;
– „[…] czy wiemy, kim i jakim jest Żyd poza interesem pieniężnym, który z nami załatwia – jakie są domowe obyczaje jego, rodzinne uczucia, uciechy, zabawy, cierpienia, dążności?”;
– „Co do mnie, wierzę, że wtedy tylko zagadnienia nasze społeczne wszelkie, z żydowskim włącznie, szczęśliwe rozwiązane zostaną, gdy nauka da nam możność badawczo, jasno i swobodnie myśleć, a myśl badawcza, jasna i swobodna nauczy nas energicznie i umiejętnie działać”.;
– „Wierzę, że gdy dziecinne baśnie i fantastyczne widma ustąpią miejsca prawdom i naukom wiedzy, nienawiści umilkną, odrębności znikną, niedołęstwa zamienią się w dzielność, a pogardy i złorzeczenia we wzajemny szacunek dla praw i godności człowieka”.
Niewiedza na temat społeczności żydowskiej i jej kultury stanowi główną barierę w asymilacji. Społeczeństwo wciąż posługuje się stereotypami na temat Żydów, ale tak naprawdę praktycznie nic o nich nie wie, nie interesuje się nimi. Orzeszkowa nawołuje do zmiany tego stanu rzeczy, do wyzbycia się uprzedzeń, do okazania zainteresowania, do wspólnego działania. Przytoczone cytaty potwierdzają to stanowisko.