Topos Arkadii w utworze Czesława Miłosza jest przedstawiony dzięki sielankowej przestrzeni wiersza – dąbrowa, księżyc, nocna pora.
Zawarty w wierszu topos może stanowić metaforę nadziei i strachu pokolenia, które doświadczyło wojny.
Arkadia to kraina wiecznej szczęśliwości.