W pierwszej zwrotce Miłosz nawiązuje do jasności i prostoty stylu klasycznego. Podmiot liryczny mówi:
· „Mowa rodzinna, niechaj będzie prosta, ażeby każdy, kto usłyszy słowo, widział jabłonie, rzekę, zakręt drogi, tak jak się widzi w letniej błyskawicy.”
Ten fragment sugeruje naturalność języka i naśladowanie rzeczywistości takiej jako jest naprawdę, niezdeformowanej i wykrzywionej.
W kolejnej strofie autor zwraca uwagę na harmonię wiersza, którą uzyskuje się dzięki posługiwaniu się rymem i rytmem. Bez tych cech poezja byłaby sucha i niepełna.
· „Nie może jednak mowa być obrazem i niczym więcej. Wabi ją od wieków rozkołysanie rymu, sen, melodia. Bezbronną mija suchy ostry świat.”
Autor odwołuje się do podstawowych cech klasycyzmu: harmonii i realnym oddaniu rzeczywistości.