Przykładowe rozwiązanie:
Kartezjusz był francuskim uczonym: matematykiem, fizykiem i filozofem. Uznawany jest za jednego z ojców filozofii nowożytnej. Dał początek geometrii analitycznej oraz zajmował się wielomianami. Opracował prototyp pierwszej zasady dynamiki jeszcze przed Galileuszem; odkrył poprawne prawo załamania światła niezależnie od Snella i jako pierwszy je opublikował, a dzięki temu prawu poprawnie wyjaśnił rozpiętość tęczy.
Wychodząc z zasadniczego zwątpienia o wszystkim, co nazywane bywa poznaniem, doszedł do stwierdzenia, iż jedynie uświadomienie sobie zwątpienia jest bezwzględnie pewne; wątpienie jest aktem myśli. Z faktu myślenia wynika równocześnie istnienie myślącego podmiotu. Tak Kartezjusz dochodzi do swego twierdzenia: „cogito ergo sum” („myślę, więc jestem”).
Obok nauk o języku i nauk historycznych wraz z archeologią, do rodziny humanistycznej zalicza się filozofię, literaturę, prawo, nauki społeczne, ekonomię, politologię, antropologię kulturową, psychologię, religioznawstwo i historię sztuki.
Nauki społeczne to nauki badające strukturę i funkcje dziejów społeczeństwa, jego kulturę, prawa i prawidłowości jego rozwoju. Obok nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych zaliczają się do nauk empirycznych.