Na podstawie danych z tabeli można stwierdzić, że mocz pierwotny jest izotoniczny w stosunku do osocza krwi, a nie hipertoniczny. Pod względem składu chemicznego oba płyny są do siebie podobne, a stosunek dużej ilości wody do soli mineralnych wskazuje na izotoniczność.
Analizując skład osocza krwi i skład moczu pierwotnego, zauważ, że stężenie elektrolitów jest podobne w obu płynach. Oznacza to, że mocz pierwotny nie jest bogaty w elektrolity w większym stopniu niż osocze krwi, co jest cechą izotoniczności. Ponadto, w przypadku moczu pierwotnego, nie dochodzi do aktywnego wchłaniania wody z kanalików nerkowych (to jest charakterystyczne dla moczu ostatecznego). W rezultacie mocz pierwotny jest mniej skoncentrowany, co przyczynia się do jego izotoniczności.