Wśród zwierząt wydalających kwas moczowy można wymienić ptaki, gady i większość bezkręgowców lądowych (np. owady). Związek między wydalaniem kwasu moczowego a trybem życia tych grup zwierząt wynika głównie z adaptacji do różnych środowisk i strategii metabolicznych. Zwierzęta te często żyją w warunkach, gdzie dostęp do wody może być ograniczony lub ich dieta składa się głównie z białek bogatych w puryny. Wydalanie kwasu moczowego pozwala im efektywnie regulować równowagę azotową i minimalizować straty wody.
Ptaki są jedną z grup zwierząt, które wydalają kwas moczowy. Mają one zdolność do wydalania kwasu moczowego zamiast mocznika, co jest związane z ich specyficznym metabolizmem i dietą bogatą w białko, zwłaszcza w postaci puryn.
Gady, takie jak jaszczurki, węże i żółwie, również wydalają kwas moczowy. Podobnie jak ptaki, wydalanie kwasu moczowego jest związane z metabolizmem puryn, a także z ich zdolnością do przystosowania się do warunków życia na lądzie.
Niektóre owady wydalają kwas moczowy. U owadów wydalanie kwasu moczowego jest związane z ich zdolnością do minimalizowania utraty wody. Kwas moczowy ma niższą rozpuszczalność w wodzie niż mocznik, co pozwala owadom skuteczniej zatrzymywać wodę w organizmach.