Wykres B przedstawia funkcję rosnącą, to można wnioskować, że im wyższa osmolalność moczu, tym większa zawartość wazopresyny w osoczu, co służy regulacji procesu wydalania moczu i utrzymaniu odpowiedniej równowagi wodno-elektrolitowej organizmu.
Ta zależność wynika z roli wazopresyny jako hormonu antydiuretycznego, który zwiększa resorpcję wody z kanalików nerkowych i zmniejsza ilość wydalanej moczu. W przypadku wysokiej osmolalności moczu organizm interpretuje to jako potrzebę zatrzymania większej ilości wody i odpowiednio zwiększa wydzielanie wazopresyny.