Porównaj podane wielkości i oceń zależności między nimi.

Þ Dotyczy punktów 1 i 3:

Promień to odległość elektronów położonych najdalej od jądra.

Promienie kationów są zawsze najmniejsze. Promienie anionów są zawsze największe. Pośrednią długość wykazują promienie atomów macierzystych w stanie podstawowym.

W obrębie grupy im wyższa liczba atomowa, tym dłuższy promień, ponieważ rośnie liczba powłok, na których rozmieszczone są elektrony, a co za tym idzie- odległość najdalej położonego od jądra elektronu.

W obrębie okresu im wyższa liczba atomowa, tym krótszy promień, ponieważ wraz ze wzrostem ładunku jądra, rośnie siła przyciągania elektronów przez to jądro, co skraca promień.

Þ Dotyczy punktu 2:

Energia jonizacji to minimalna ilość energii, jaka jest potrzebna by oderwać elektron od obojętnego elektrycznie atomu pierwiastka chemicznego.

Wartość tej energii dla litowców maleje w obrębie grupy wraz ze wzrostem liczby atomowej.

Þ Dotyczy punktu 4:

Þ Dotyczy punktu 5:

W skład rdzenia atomowego wchodzą protony oraz elektrony niewalencyjne danego pierwiastka.

Dla cezu:

Liczba protonów = 55 (ładunek dodatni)

Liczba elektronów niewalencyjnych = 54 (ładunek ujemny)

Ładunek rdzenia = 55-54 = +1

Dla sodu:

Liczba protonów = 11 (ładunek dodatni)

Liczba elektronów niewalencyjnych = 10 (ładunek ujemny)

Ładunek rdzenia = 55-54 = +1

Þ Dotyczy punktu 6:

Konfiguracja elektronów walencyjnych:

a) Dla sodu: 3s¹

b) Dla potasu: 4s¹

· n- główna liczba kwantowa- odpowiada numerowi powłoki, na której znajduje się elektron- dla sodu=3, dla potasu= 4;

· l- poboczna liczba kwantowa- dla podpowłoki s jest zawsze równa 0, dla p- 1, dla d-2 i dla f-3;

· m- magnetyczna liczba kwantowa- zawsze przybiera wartości z przedziału od -l do +l- w tym przypadku wynosi 0 dla obu pierwiastków.

Þ Dotyczy punktu 7:

Elektroujemność to miara zdolności atomu do przyciągania elektronów w czasie tworzenia wiązania chemicznego. Wartość ta w obrębie grupy maleje wraz ze wzrostem liczby atomowej.

Þ Dotyczy punktu 8:

Þ Dotyczy punktu 9:

Mocniejszym kwasem jest kwas azotowy (III), którego reszta kwasowa tworzy NaNO₂ niżeli kwas mrówkowy, którego reszta kwasowa tworzy sól HCOONa.

W związku z tym, NaNO₂ będzie mieć niższe pH niżeli HCOONa o tym samym stężeniu.

Na porównanie mocy kwasów pozwala porównanie wartości ich stałych dysocjacji, dostępnych w tablicach maturalnych.

Þ Dotyczy punktu 10:

Im większa aktywność pierwiastka grupy I, tym szybciej reaguje on z wodą.

Aktywność chemiczna pierwiastków grupy I rośnie wraz ze wzrostem liczby atomowej.