CH3—C(CH3)2—CH(CH2—CH3)—CH=CH—CH(CH3)—CH2—CH3
Ten alken występuje w postaci diastereoizomerów.
Krok 1: Ułóż łańcuch główny. Łańcuch główny to najdłuższy łańcuch węglowy w związku. Okten oznacza, że w łańcuchu głównym jest osiem atomów węgla.
C—C—C—C—C—C—C—C
Krok 2: Zapisz miejsce wiązania podwójnego. Jego lokalizację wskazuje lokant przed cząstką „-en”.
C—C—C—C=C—C—C—C
Krok 3: Dopisz podstawniki metylowe przy drugim i szóstym atomie węgla.
C—C(CH3)2—C—C=C—C(CH3)—C—C
Krok 4: Dopisz podstawnik etylowy przy trzecim atomie węgla.
C—C(CH3)2—C(CH2—CH3)—C=C—C(CH3)—C—C
Krok 5: Dopisz atomy wodoru. Pamiętaj, że każdy atom węgla tworzy cztery wiązania, a każdy atom wodoru – jedno.
CH3—C(CH3)2—CH(CH2—CH3)—CH=CH—CH(CH3)—CH2—CH3
Wzór półstrukturalny to taki, w którym przedstawione są tylko połączenia pomiędzy atomami węgla – nie zaznaczamy połączeń między atomami węgla i wodoru.
Krok 6: Diastereoizomeria. Stereoizomeria ma miejsce dla alkenów, w cząsteczkach których do każdego z atomów węgla przy wiązaniu C=C są przyłączone różne podstawniki. Zwróć uwagę, że przy czwartym atomie węgla są dwa podstawniki: CH3—C(CH3)2—CH(CH2—CH3)—oraz jeden atom wodoru. Przy piątym atomie węgla jest jeden atom wodoru i podstawnik —CH(CH3)—CH2—CH3. Każdy z atomów węgla przy wiązaniu C=C ma zatem dwa różne podstawniki. Pozwala to na wystąpienie diastereoizomerów.