W przypadku przejścia dźwięku z powietrza do wody większą miarę ma kąt załamania.
W przypadku przejścia światła z powietrza do wody większą miarę ma kąt padania
Dźwięk jest falą mechaniczną, więc potrzebuje ośrodka sprężystego, aby móc się rozchodzić – im większa ilość cząsteczek ośrodka, tym szybciej się rozchodzi. Większą gęstość posiada woda, więc prędkość rozchodzenia się dźwięku w niej jest większa niż w powietrzu. W takim razie fala dźwiękowa ulega załamaniu pod większym kątem.
W przypadku światła sytuacja jest odwrotna, więc to kąt padania jest większy niż kąt załamania. Różnica polega na tym, że światło jest falą elektromagnetyczną, więc jej prędkość maleje wraz ze wzrostem gęstości ośrodka, w którym się rozchodzi (większa ilość cząsteczek ośrodka utrudnia rozchodzenie się fal elektromagnetycznych).