Dzieje się tak, ponieważ wówczas w powietrzu znajduje się większa ilość cząsteczek, których rozmiary są większe od cząsteczek powietrzu. Co więcej, są one zbliżone do długości fal świetlnych. Gdy promienie świetlne padają na te drobiny, dochodzi do zjawiska rozproszenia, w wyniku czego zmieniają one kierunek – biegną we wszystkie strony. Efektem tego jest dostrzeganie przez ludzkiego oko wiązek lasera.
