Kryzys sueski – w 1956 doszło do wojny sueskiej (ataku Wielkiej Brytanii, Francji oraz Izraela na Egipt), której bezpośrednią przyczyną było upaństwowienie Kanału Sueskiego przez Egipt. Wojska izraelskie wkroczyły do Strefy Gazy, podczas gry sojusznicy Żydów wylądowali w strefie Kanału Sueskiego. Na skutek działań ONZ konflikt przerwano. ZSRR natomiast zagroził Egiptowi użyciem broni jądrowej). Prezydent Egiptu nie utracił żadnych terytoriów, obronił decyzję o nacjonalizacji kanału oraz zaczął być postrzegany w krajach arabskich jako bohater. Kraje zachodniej Europy utraciły pozycję ważnych graczy na Bliskim Wschodzie;
Wojna sześciodniowa – w 1967 wybuchła wojna sześciodniowa. Bezpośrednią przyczyną konfliktu był atak Izraela na trzech sąsiadów, w obawie przed atakiem z ich strony. Pośrednimi przyczynami było narastające napięcie pomiędzy Żydami a krajami arabskimi, które dawało o sobie znać szczególne przy granicach Państwa Izrael. W wyniku działań wojennych Żydzi zajęli Półwysep Synaj, Strefę Gazy i dotarły do Kanału Sueskiego. Wyparli także wojska jordańskie z Zachodniego Brzegu Jordanu oraz Jerozolimy. Egipt, Syria i Jordania stracili część terytoriów, a Naser utracił prestiż w świecie arabskim. Konflikt przyczynił się także do zaostrzenia stosunków na linii USA-ZSRR, które w odmienny sposób odnosiły się do Izraela.
Wojna sześciodniowa trwała od 5 do 10 czerwca 1967 roku i udowodniła, iż Izrael jest silnym państwem, z którym trzeba się liczyć.