Przedstaw charakterystyczne cechy budownictwa mieszkaniowego lat 60., które dostrzegasz w swojej okolicy (możesz także skorzystać z dostępnych źródeł).
Rozpoczęto budowę osiedli z wielkiej płyty oraz tzw. ramy H. Powierzchnia mieszkaniowa, ustawowo przypadająca na jedną osobę została zwiększona z 6 m2 do 9 m2. Skutkiem tego były lokale o wielkości niespełna 30 m2. Jeśli chodzi o urządzanie wnętrz, wciąż królowały tendencje znane z lat 50. – ciasne mieszkania, mikroskopijne oddzielne pokoje, kuchnie często pozbawione okien. Pokoje dzienne często musiały służyć jednocześnie jako jadalnia, sypialnia czy gabinet. Powodowało to wzrost zapotrzebowania na meble wielofunkcyjne, takie jak tapczany czy składane fotele. Tak powstała meblościanka czy meble wolnostojące. Z czasem w polskich mieszkaniach dało się zauważyć coraz więcej obiektów, mebli czy trendów, wzorowanych na świecie zachodnim.
Meblościanki – ze względu na ich wielofunkcyjność oraz pojemność – nazywane były prześmiewczo przez Polaków „kombajnami”.