Najważniejsze wydarzenia, które spowodowały rozpoczęcie rozmów pomiędzy władzą i opozycją:
· trzecia wizyta Jana Pawła II w Polsce – w czerwcu 1987 r. odwiedził m.in. Gdańsk; w obecności Lecha Wałęsy na mszy mówił o wzajemnej solidarności, czym otwarcie nawiązywał do idei związku,
· manifestacje i strajki – wiosną i w sierpniu 1988 r. – hasła „Nie ma wolności bez Solidarności” domagają się zalegalizowania przez władzę Solidarności, która została zdelegalizowana w stanie wojennym,
· zmiana rządu – Mieczysław Rakowski zostaje premierem, zamiar liberalizacji gospodarki,
· powstawanie spółek nomenklaturowych – majątek państwowy trafia w prywatne ręce przez to, że działacze partyjni zakładają prywatne spółki.
Rosnące zadłużenie zagraniczne jest poważnym dla władz problemem. Jaruzelski i Rakowski decydują się na rozmowy z opozycją, licząc na to, że pozwolą one na redukcję owego długu. Lech Wałęsa zgromadził wokół siebie 135 osób, stworzono Komitet Obywatelski przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność”. Jego reprezentanci oraz reprezentanci władzy zasiedli do rozmów przy Okrągłym Stole 6 lutego 1989 r.