Próby odzyskania władzy w Szwecji doprowadziły do wojny polsko-szwedzkiej, którą kończyły dwa rozejmy: w Starym Targu (1629 r.) oraz w Sztumskiej Wsi (w 1635 r., po śmierci Zygmunta III). Na mocy tego ostatniego Rzeczpospolita musiała zaakceptować całkowitą utratę Inflant, o których przyłączenie zabiegał polski król.
Poza tym ta wojna była jednym z konfliktów pierwszej połowy XVII w., które przyczyniły się do późniejszego kryzysu państwa polsko-litewskiego oraz osłabienia jego pozycji na arenie międzynarodowej
Armia szwedzka w XVI i XVII wieku była jedną z najlepszych i najlepiej uzbrojonych w Europie. Dzięki wykorzystaniu pokaźnych złóż żelaza wyposażenie szwedzkich żołnierzy było bardzo dobre.