Mówiąc o dworze królewskim w Wersalu, często posługujemy się terminem „złotej klatki”. Przedstawiciele arystokracji, którzy byli oddani królowi i sprawowali urzędy, musieli przebywać w jego podparyskiej rezydencji, dzięki temu monarcha mógł sprawować nad nimi bezpośrednią kontrolę. Przebywająca na dworze królewskim arystokracja, dzięki odizolowaniu jej od świata zewnętrznego, nie miała czasu na knucie intryg i wszczynanie buntu przeciwko władcy. Była skupiona (ą) na zaletach życia dworskiego i dążeniu do przebywania jak najbliżej Ludwika XIV.
