Legiony polskie zostały utworzone w 1797 roku we Włoszech przez Napoleona Bonapartego na wniosek polskich uchodźców. Miały one za zadanie wspierać wojska francuskie w wojnie z Austrią i Prusami. Później chciały z pomocą cesarza wyzwolić Polaków spod jarzma zaborców. Ich dowódcą został generał Jan Henryk Dąbrowski. By nieść rewolucyjne hasło „wolność, równość, braterstwo” Dąbrowski postanowił znieść karę chłosty oraz wprowadził zakaz pijaństwa i pojedynków. Legioniści mieli uczyć się czytania, pisania oraz historii Polski. Dodatkowo awansować mogli wszyscy – nie tylko ci, którzy mieli szlacheckie pochodzenie.
Jednak Francja wykorzystała legionistów, którzy walczyli w wojnach napoleońskich z Austrią i Włochami. Napoleon nie miał zamiaru organizować wkroczenia na dawne ziemie Rzeczpospolitej, by uwolnić ją z jarzma zaborców. Zamiast tego wysłał polskie wojska na Santo Domingo, by tłumiły bunty w koloniach.
Z Legionami Polskimi we Włoszech wiązano w tamtym czasie wielkie nadzieje – żyjący pod zaborami Polacy marzyli, że przybędą na ziemie dawnej Rzeczpospolitej i uwolnią ich z jarzma zaborców.