Pod zaborami szlachta straciła całkowicie możliwość wpływania na polityczne decyzje. Wprowadzenie cła zaś sprawiało, że prowadzenie handlu stawało się nieopłacalne. Ponadto w zaborze pruskim i austriackim nałożono na nią wysokie podatki, pozbawiono nietykalności osobistej oraz ograniczono władzę, jaką sprawowała nad chłopami.
Mieszczanie przestali liczyć się tak bardzo, jak wcześniej z powodu tego, że ośrodki miejskie zmalały. Dodatkowo nie były one tak wielkie i istotne z punktu widzenia państw zaborczych.
Sytuacja chłopów była zróżnicowana: w zaborze rosyjskim narzucono im służbę państwową mającą trwać ćwierć wieku. Zwiększono także wymiar pańszczyzny na rzecz szlachty. W zaborze pruskim również wymagano od chłopów odbycia służby w armii. Nałożono na nich także podatki. W zaborze austriackim najuboższej części społeczeństwa żyło się lepiej niż pod rządami Prusaków i Rosjan dzięki zyskaniu ochrony urzędników państwowych.
