Postanowienia konstytucji sprawiły, że społeczeństwo Francji podzieliło się na dwie części: tę zamożną i rozrzutną oraz tę biedną, cierpiącą nędzę. Rodziło to wiele złości w nieuprzywilejowanych obywatelach, którzy domagali się poprawy sytuacji. Dyrektoriat nie potrafił znaleźć rozwiązania tego problemu, dlatego w 1795 roku doszło do zamachu stanu.
Zamach stanu został stłumiony przez młodego generała – Napoleona Bonapartego. Otworzyło mu to drogę do wielkiej politycznej kariery. Napoleon Bonaparte będący wówczas dowódcą wojsk francuskich we Włoszech, został wezwany do Paryża, aby pomóc w stłumieniu zamieszek. Wkrótce po przybyciu do stolicy Napoleon spotkał się z liderami zamachu i zaoferował swoją pomoc. Ostatecznie wykorzystał sytuację do przejęcia władzy, a 18 brumaire'a (9 listopada 1799 roku) został pierwszym konsulem Francji.