Bokserzy byli ruchem społecznym w Chinach na przełomie XIX i XX wieku, zwalczającym wpływy europejskie i japońskie na terytorium Chin. Ich nazwa pochodziła od chińskiego słowa "quan" oznaczającego sztukę walki, ponieważ wierzyli, że są niezwyciężeni w walce dzięki praktykowaniu tradycyjnych chińskich sztuk walki. Bokserzy byli złożeni głównie z biednych wiejskich ludzi, którzy uważali, że zachodnie wpływy osłabiają siłę i dumę Chin. W 1900 roku bokserzy zaatakowali i zniszczyli wiele misji chrześcijańskich oraz zamordowali wielu chrześcijan, co doprowadziło do interwencji państw europejskich i japońskiego cesarstwa.
Bokserzy byli ruchem społecznym, którego celem było zwalczanie wpływów europejskich i japońskich na terytorium Chin. Uważali oni, że obce kultury osłabiają chińską tożsamość i godność, a chrześcijaństwo wprowadzało dewiacje moralne. Ich nazwa pochodziła od chińskiego słowa "quan", ponieważ uważali, że tradycyjne chińskie sztuki walki pozwalają im na niezwyciężoność w walce. W 1900 roku bokserzy przeprowadzili serię ataków na misje chrześcijańskie oraz na chrześcijan, co doprowadziło do interwencji sił europejskich i japońskich. Ataki bokserów były z jednej strony wynikiem głębokich przekonań społecznych, ale z drugiej strony wykazywały ekstremalną przemoc i nietolerancję wobec innych kultur i religii.