W przemówieniu władcy Wielkiej Brytanii Edwarda VII wygłoszonym w Paryżu w maju 1903 r. możemy zauważyć sympatię monarchy do Francji. Władca wyraża swoją przyjemność z odwiedzania Paryża, który jest dla niego miejscem pełnym szczęśliwych i niezapomnianych wspomnień. Ponadto Edward VII zauważa, że pomiędzy Wielką Brytanią a Francją istnieje współzależność, a ich pomyślność jest ze sobą ściśle związana. Mimo przeszłych nieporozumień i źródeł waśni, obecnie przyjaźń między krajami jest priorytetem monarchy, który liczy na pomoc Francuzów w osiągnięciu tego celu.
Sympatia Edwarda VII do Francji wynikała z kilku powodów. Po pierwsze, władca miał francuską matkę i od młodości znał francuską kulturę. Po drugie, miał on bliskie kontakty z wieloma członkami francuskiej rodziny królewskiej. Po trzecie, Edward VII doceniał znaczenie dobrych relacji między Wielką Brytanią a Francją, a ich współpraca była dla niego bardzo ważna. W końcu władca był znany zamiłowaniem do podróży i zwiedzania, a Paryż był jednym z jego ulubionych miejsc.