Gdyby Monet namalował to samo miejsce w południe lub wieczorem, na obrazie pojawiłyby się zupełnie inne kolory i światło. Impresjonistom zależało na uchwyceniu efektu optycznego i chwytaniu migawek wrażeń z danego momentu, stąd tak ważne było dla nich światło i atmosfera danego momentu. Na obrazie "Impresja. Wschód słońca" widoczne są typowe cechy malarstwa impresjonistycznego, takie jak niemal całkowite zrezygnowanie z konturu, niewyraźność granic, niestandardowe, żywe kolory, a także chęć uchwycenia efektu optycznego, widocznego na przykład w odbiciach słońca na wodzie.
Impresjonizm to nurt w malarstwie, który pojawił się w drugiej połowie XIX wieku we Francji. Impresjoniści chcieli uchwycić efekt optyczny i chwytanie migawek wrażeń z danego momentu. Skupiali się na niemal całkowitym zrezygnowaniu z konturu, niewyraźności granic, niestandardowych, żywych kolorach i chęci uchwycenia efektu optycznego, czyli zjawisk świetlnych i barwnych, widocznych w naturze. Claude Monet był jednym z najważniejszych przedstawicieli tego nurtu i jego obraz "Impresja. Wschód słońca" jest uważany za jeden z najważniejszych i najbardziej reprezentatywnych dzieł tego okresu.