Wojna secesyjna była wojną pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Konfederacją, składającą się z 11 stanów, które się odłączyły. Głównym powodem wojny był spór na temat zniesienia niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych. Stany Południowe, w których uprawiano bawełnę, były uzależnione od pracy niewolników, a ich gospodarka opierała się na pracy niewolniczej. Z kolei Północ uważała niewolnictwo za niehumanitarne i dążyła do jego zniesienia. Wojna secesyjna była również spowodowana różnicami w kwestiach ekonomicznych i politycznych, w tym w kwestii podatków i handlu. Wojna secesyjna trwała od 1861 do 1865 roku i zakończyła się zwycięstwem Stanów Zjednoczonych i ostatecznym zniesieniem niewolnictwa.
Wojna secesyjna była jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Stanów Zjednoczonych. Była to wojna domowa, która spowodowała wiele ofiar i zniszczeń. Główną przyczyną wojny był spór o niewolnictwo, który wywoływał coraz większe napięcia pomiędzy Północą a Południem. Niewolnictwo było kluczowym elementem gospodarki Południa i jego zniesienie groziło poważnymi konsekwencjami dla tej części kraju. Północ natomiast, coraz bardziej przekonana o szkodliwości niewolnictwa, dążyła do jego zniesienia. Spór na temat niewolnictwa i różnice w kwestiach ekonomicznych i politycznych pomiędzy Północą i Południem doprowadziły do wybuchu wojny secesyjnej. Wojna ta przyczyniła się do rozwoju przemysłu i gospodarki Stanów Zjednoczonych, a także odegrała ważną rolę w kształtowaniu się obecnego kraju.