August II ma ambicje zająć Inflanty, jednak sejm nie wyraża zgody na udział w wojnie ze Szwecją. August II zawiera zatem porozumienie z Danią oraz Rosją i wypowiada wojnę Szwecji. Prowadzi to do wybuchu III wojny północnej oraz późniejszemu zmaganiu się Augusta II z uniezależnieniem od Rosji.
Celem polityki zagranicznej Augusta III było zdobycie cesarskiego tronu wbrew sankcji pragmatycznej i chęć zdobycia części Śląska. Podczas II wojny śląskiej wojska austriacko-saskie przegrywają z pruskimi – Prusy zachowują Śląsk. Wojna siedmioletnia rozpoczyna się atakiem Prus na Saksonię, w wyniku której dochodzi do okupacji i zrujnowania Saksonii.
Polityka zagraniczna obu władców nastawiona jest na plany zdobyczy terytorialnych. Te jednak nie udają się i w konsekwencji przynoszą straty władcom oraz Rzeczypospolitej z powodów przegranych walk, oraz niewygodnych sojuszów.