Katarzyna II miała zamiar posłużyć się wpływem na elekcję za pomocą wojska oraz kontrolować Rzeczpospolitą za pomocą Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Katarzyna II wysłała do Rzeczypospolitej wojska, które pomogły w zawiązaniu konfederacji generalnej, która zalegalizowała tę zbrojną interwencję. Skonfederowany sejm ograniczył liberum veto i wprowadził głosowanie większością. Działania te osłabiły władzę sejmu i spowodowały walkę między stronnictwem Czartoryskich a Katarzyną II o podporządkowanie sobie Stanisława Augusta.