- Stronnictwo hetmańskie – przeciwnicy reform, stronnictwo staroszlacheckie, na czele ze Szczęsnym Potockim i Sewerynem Rzewuskim, pragnęli starego porządku – wolności szlacheckiej
- Stronnictwo królewskie – zwolennicy reform, stronnictwo dworskie, chcieli wzmocnienia władzy wykonawczej, podporządkowanie władzy wykonawczej królowi
- Stronnictwo patriotyczne – zwolennicy reform, na czele z Ignacym Potockim, nieufność wobec króla i Rosji, chcieli współpracować z Prusami
Żadne spośród stronnictw nie posiadało samodzielnej większości, co uniemożliwiało prostą realizację wszystkich swoich celów na sejmie. Stronnictwo patriotyczne oraz królewskie chciały dokonać reform, jednak to pierwsze charakteryzowało się dużą nieufnością wobec monarchy oraz Rosji. Mimo to w stronnictwie patriotycznym znajdowały się postacie, które starały się szukać kompromisu – np. Stanisław Małachowski.