W XIX wieku Wrocław rozwinął się terytorialnie, wzbogacając się o nowe dzielnice, takie jak Osobowice, Psie Pole i Śródmieście. Wzrost liczby ludności Wrocławia w tym okresie był imponujący, zwiększając się z około 40 000 mieszkańców na początku XIX wieku do ponad 200 000 mieszkańców pod koniec wieku, co wynikało z napływu ludności z różnych regionów i migracji wewnętrznych.
Rozwój terytorialny Wrocławia w XIX wieku wynikał z kilku czynników, takich jak rozwój przemysłu, urbanizacja i modernizacja infrastruktury, które przyczyniły się do rozszerzenia granic miasta i powstania nowych dzielnic. Wzrost liczby ludności Wrocławia wynikał z napływu ludności z okolicznych wsi oraz innych regionów, poszukującej pracy w rozwijającym się przemyśle i handlu oraz zapotrzebowania na siłę roboczą w mieście.