Wysoki Senacie! – apostrofa,
Stała się rzecz wielka, rzecz nie do uwierzenia! – anafora, wykrzyknienie
Czy zdajecie sobie sprawę, że wreszcie jesteśmy ludźmi wolnymi, że nie jesteśmy już niewolnikami obłąkanego tyrana? – apostrofa, pytanie retoryczne
Któż ma odwagę to przewidzieć? – pytanie retoryczne
„Jesteśmy wolni!” – wykrzyknienie
oby wiecznie cierpiała męczarnie! – wykrzyknienie
Tyrania wyrządza największą szkodę przez to, że pozbawia cnotę odwagi. Tyrania uczy pochlebstwa i nikczemnej bojaźni. – anafora
Pod rządami tyrana jesteśmy jako trzcina gnąca się pod podmuchem wiatru. – apostrofa,
wolność słowa i wolność przekonań – powtórzenie
Retoryka to sztuka wymowy, która obejmuje umiejętność doboru słów, konstrukcji zdań, stosowania argumentacji. Zainteresowaniu odbiorcy i wzbudzeniu jego emocji służy zastosowanie odpowiednich środków retorycznych, znanych też z utworów poetyckich. Środki stylistyczne użyte przez Sentiusza w przemówieniu to:
apostrofa – bezpośredni zwrot do adresata,
anafora – umyślne powtórzenie tego samego zwrotu lub słowa na początku kolejnych części wypowiedzi,
wykrzyknienie – zaakcentowanie określonej treści, mające na celu podkreślenie emocji i wrażeń mówiącego, zwrócenie uwagi odbiorcy,
pytanie retoryczne – pytanie bez odpowiedzi, pytanie, które ma na celu skłonienie do przemyśleń, zwrócenie uwagi na odbiorcy na konkretną treść,
powtórzenie – celowe, kilkukrotne użycie jednego wyrazu, konstrukcji wyrazowej lub zwrotu w celu zwiększenia ekspresji mówiącego i podkreślenia znaczenia konkretnej treści.