Temat: władza jako cel
Działania Balladyny można by określić przysłowiem „po trupach do celu”. W tym przypadku określenie to ma wymiar dosłowny, ponieważ tytułowa bohaterka dramatu Juliusza Słowackiego nie cofnęła się przed niczym, aby osiągnąć swój cel – zdobycie władzy. Balladyna realizowała swoje ambicje, nie zwracając uwagi na los innych osób, nawet jej najbliższych. Dziewczyna zabiła siostrę, aby poślubić księcia Kirkora i zostać panią na zamku. Po ślubie wyparła się pochodzenia, sąsiadów i rodziny, deklarowała swoje szlachetne pochodzenie, a mężowi silną miłość. Był to jednak wyłącznie wstęp do intryg, które ostatecznie doprowadziły Balladynę do objęcia samodzielnej władzy. Bohaterka zabiła każdego, kto według niej stał lub mógł stanąć na jej drodze do władzy. Ze strachu zabiła także świadków swoich zbrodni, aby nikt nie odkrył jej niegodnego postępowania, co skutkowałoby strąceniem z tronu.
„Balladyna” to dramat romantyczny, tragedia napisana przez Juliusza Słowackiego. Jest to utwór posiadający typowe cechy dramatu, w tym strukturę, kompozycję etc. Jest pisany wierszem. Utwór opowiada o nieposkromionej żądzy władzy Balladyny, tytułowej bohaterki i o tragicznym końcu, który spotkał ją w ramach kary za popełnione w celu zdobycia władzy czyny.