1 Święty Hieronim, patron biblistów, erudytów, księgarzy i studentów, był jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła. Jako sekretarz papieża Damazego bywa przedstawiany w kapeluszu kardynalskim, choć za jego czasów godność ta jeszcze nie istniała. Innymi atrybutami świętego są klepsydra, księga, lew, pióro, trupia czaszka. Wiążą się one z jego działalnością lub wydarzeniami przedstawionymi w licznych legendach.
3 W latach 360 – 367 zdobył wszechstronne wykształcenie, studiując w Rzymie literaturę grecką i łacińską. Tam też przyjął chrzest z rąk papieża Liberiusza.
2 Święty Hieronim urodził się około 347 roku w Strydonie w Dalmacji (na obszarze dzisiejszej Chorwacji). Pochodził z zamożnej rodziny.
6 Po śmierci Damazego, kiedy zabrakło protektora, Hieronim opuścił Rzym udał się w podróż do Ziemi Świętej. W roku 386 dotarł do Palestyny i zatrzymał się w Betlejem.
5 Po jakimś czasie porzucił samotne życie, wrócił do Rzymu i zajął się przekładem pism religijnych. W roku 382 został sekretarzem papieża Damazego, który powierzył mu pracę nad uporządkowaniem łacińskiej wersji Pisma Świętego.
4 Przez cztery lata (375 – 378) żył jako pustelnik niedaleko Antiochii. Wówczas zwrócił swe zainteresowanie ku studiowaniu Pisma Świętego. W tym celu uczył się języka hebrajskiego.
7 Tu spędził resztę życia, tłumacząc Biblię na łacinę. Jest to tzw. Wulgata, uznana przez sobór trydencki w XVI wieku za wiarygodny i obowiązujący tekst Pisma Świętego w Kościele rzymskokatolickim.
Życiorys to użytkowa forma wypowiedzi, której celem jest przedstawienie faktów z czyjegoś życia. Obowiązuje w nim chronologiczny układ treści.