Legenda ma określony czas i miejsce akcji, np. za panowania Wandy w Krakowie w legendzie o Wandzie, co nie chciała Niemca. Baśń charakteryzuje się nieokreślonym czasem i miejscem akcji. Miejsce akcji jest zwykle przedstawiane jako „odległe królestwo” lub „za siedmioma lasami, rzekami i górami”. Czas akcji to najczęściej „dawno, dawno temu”. W legendzie mieszają się postacie i wydarzenia historyczne, prawdopodobne (realistyczne) oraz fantastyczne. Na przykład w legendzie o pierścieniu świętej Kingi pojawia się książę Bolesław Wstydliwy (postać historyczna), poddani (postacie realistyczne), a także magiczny pierścień (przedmiot fantastyczny) i „przeniesienie” soli do Wieliczki (wydarzenie fantastyczne). W baśni o Kopciuszku pojawiają się postacie i zdarzenia realistyczne (macocha i jej córki, sierota, bal na zamku, obowiązki domowe) oraz fantastyczne (dobra wróżka, czary). Legendy są elementem ludowych mądrości i wierzeń, często wyjaśniają jakieś zjawiska w realnym świecie, np. założenie polskiego państwa wyjaśnia legenda o Lechu, Czechu i Rusie. Baśnie podejmują tematy symboliczne i ogólne, np. w „Królowej śniegu” czy „Królewnie Śnieżce” jest to walka dobra ze złem. Baśń posiada szczęśliwe zakończenie, gdzie dobro zawsze zwycięża, natomiast legendy nie zawsze kończą się dobrze, czego przykładem może być legenda o Wandzie, co nie chciała Niemca.
Legenda to utwór epicki posiadający określone czas i miejsce akcji. Jest ludową opowieścią fantastyczną. Stanowi element ludowych wierzeń i wyjaśnia zjawiska takie jak występowanie jakichś zasobów, powstanie państw lub miast. W legendzie występują zdarzenia i postacie historyczne, realistyczne i fantastyczne. Baśń jest długim utworem, pisanym najczęściej prozą, który skupia się na bardziej ogólnych, symbolicznych tematach, np. walce dobra ze złem. Nie każda baśń jest elementem kultury ludowej. Baśń nie służy objaśnianiu zjawisk, a pouczeniu czytelnika i przekazaniu uniwersalnych prawd. W baśni czas i miejsce akcji są nieokreślone, występują postacie fantastyczne i realistyczne. Baśń zawsze posiada szczęśliwe zakończenie, w którym zwycięża dobro.