Ostatnie zdanie tekstu brzmi: „A najważniejsze – jestem sobą”. Po wyliczeniu, dlaczego jest się architektem, lekarzem, malarzem, sędzią i wieloma innymi, pojawia się informacja o byciu sobą. Właśnie to jest uważane jako najważniejsze, ponieważ możemy mieć wszystkie cechy wymienione powyżej, ale każdy z nas jest inny i najważniejsze, to akceptować siebie. Należy się rozwijać i dążyć do bycia lepszym, ale nie powinno udawać się kogoś innego. To zdanie jest puentą, ponieważ zaskakuje, ale jednocześnie trafnie podsumowuje cały utwór. Puenta dodatkowa to cytat autorstwa K. L. Kitselman. Wskazuje ona na to, jak mocno słowo „jestem” może nas definiować i na nas wpływać.
Puenta to wyrażenie podkreślające sens utworu, umieszczone na jego końcu. Powinno być celne, czasem bywa zaskakujące.