Podstawą barokowego obrazowania był paradoks, ponieważ artyści łączyli przeciwstawne wartości, takie jak piękno i brzydota, harmonia i chaos czy tradycja i nowoczesność. Dzięki temu sztuka barokowa stawała się pełna kontrastów, zadziwiała odbiorców i zmuszała ich do refleksji nad światem jako miejscem sprzeczności.
1. Najpierw zauważ, że w tekście Pelc pisał o „świecie przeciwieństw i paradoksów” jako głównej cesze baroku.
2. Przypomnij sobie, że paradoks był narzędziem, które miało zadziwiać, intrygować i zmuszać do myślenia, zamiast dawać prostą harmonię, jak w renesansie.
3. Zwróć uwagę na to, że barokowi twórcy używali go w literaturze, sztuce i architekturze, łącząc elementy, które do siebie nie pasują.
4. Dojdź do wniosku, że dzięki paradoksowi sztuka barokowa była wielobarwna, dramatyczna i pełna emocji, co odpowiadało niepokojom tej epoki.