Refleksja Pascala wpisuje się w barokowe myślenie o świecie jako przestrzeni sprzeczności. Człowiek jest słaby i kruchy wobec wszechświata, ale jednocześnie ma wyjątkową godność dzięki zdolności myślenia. Widać tu podobieństwo do baroku, w którym podkreślano paradoksy, mające ukazać dramat ludzkiego istnienia i potrzebę refleksji nad sensem życia.
1. Najpierw zauważ, że Pascal pokazuje człowieka jako istotę słabą fizycznie, ale silną dzięki rozumowi i świadomości.
2. Następnie przypomnij sobie z tekstu Pelca, że barok koncentrował się na przeciwieństwach i paradoksach, ukazując świat jako pełen sprzeczności.
3. Połącz te elementy: refleksja Pascala to przykład barokowego myślenia, w którym człowiek jawi się jednocześnie jako kruchy i godny, bezsilny wobec wszechświata, ale też przewyższający go zdolnością myślenia.
4. Dzięki temu łatwo dostrzec, że Pascalowska wizja człowieka wpisuje się w barokowy dramat ludzkiej egzystencji.