Formy językowe, które nie występują we współczesnej polszczyźnie i ich dzisiejsze odpowiedniki:
– cieła – ciała,
– wylecieła – wyleciała,
– stałe – stały,
– k ni – ku nim (do nich),
– rzeknęcy – rzekłszy,
– rzewno – rzewnie,
– ona rzekłe – ona rzekła,
– kam sie podzieć – gdzie się podziać,
– podzi – chodź,
– duszo moje – duszo moja,
– powiedę cie – zaprowadzę cię,
– rejskiego – rajskiego,
– królestwa – królestwa.
W średniowiecznych formach językowych w wielu przypadkach litera e występuje w miejscach, w których obecnie używana jest litera a. W utworze występują liczne archaizmy, które wyszły już z użycia lub zostały zastąpione innymi formami (rzeknęcy, rzekłe, podzieć, powiedę). Nie występuje ó w słowie królestwo.
Utwory średniowieczne zawierają w sobie wiele archaizmów, które powodują, że współcześnie trudno jest je odczytywać. Na przykładzie tekstów tej epoki doskonale widać, jakie procesy językowe zachodziły w języku polskim aż do ukształtowania go w takiej formie, w jakiej polszczyzna jest znana obecnie. Najważniejsze zjawiska językowe, które zachodziły to: przegłos polski, zjawisko e ruchomego, wokalizacja jerów, występowanie liczby podwójnej oraz wymiana spółgłosek.