Typowy dla średniowiecza hierarchiczny obraz świata opierał się na podziale na: Piekło, Czyściec i Raj. Piekło podzielone jest na dziewięć kręgów, gdzie w każdym znajdują się inni grzesznicy:
1. przedpiekle – cnotliwi poganie, którzy znajdują się w piekle, ponieważ nie znali Chrystusa;
2. ludzie, którzy nie potrafili opanować zmysłowego pożądania;
3. ludzie nieumiarkowani w jedzeniu i piciu;
4. skąpcy;
5. ludzie gniewni i zazdrośni;
6. heretycy;
7. ludzie, którzy popełnili samobójstwo lub zbluźnili przeciw Bogu;
8. oszuści, złodzieje, fałszywi doradcy, pochlebcy;
9. zdrajcy – m.in. Judasz i Brutus.
Społeczeństwo średniowiecza było silnie zhierarchizowane – opierało się na rozmaitych podległościach feudalnych lub zależnościach osobistych. Głównie dlatego Dante przedstawił zaświaty w bardzo uporządkowany sposób, w którym każdy ma swoje określone miejsce.