Opowieść o Tristanie i Izoldzie oraz antyczny mit o Tezeuszu i jego wyprawie na Kretę realizują ten sam motyw żagli. W starożytnej historii Tezeusz miał wracać do kraju z czerwonymi żaglami, jeżeli udałoby mu się pokonać Minotaura. Jeżeli nie – jego załoga miała wywiesić czarne. Podobny sposób obwieszczania dobrych i złych wiadomości wykorzystano w średniowiecznej opowieści. Czarny żagiel miał oznaczać, że Izoldy nie ma na statku, natomiast biały – że znajduje się na pokładzie.
Tezeusz przed wyruszeniem na wyprawę na Kretę otrzymał od ojca polecenie, aby zmienił kolory żagli w zależności od tego, czy jego misja się powiedzie, czy też nie. Młodzieniec na to przystał, jednak pod wpływem wszystkich wydarzeń oraz silnych emocji zapomniał o złożonej obietnicy. Wracał do kraju statkiem z czarnymi żaglami pomimo sukcesu – jego ojciec dostrzegł łódź i zrozumiał, co musiało się wydarzyć. Nie czekając na jego przypłynięcie, popełnił samobójstwo z rozpaczy.