W przypadku tego obrazu najwięcej uwagi na bryle ludzkiego ciała skupia się dzięki perspektywie i kształtom – ciało jest uwidocznione i idealne (przy czym idealność jest w tym przypadku mocno odrealniona). Autor zdecydował się na rozmaite kształty, by zbudować i podkreślić perspektywę ciała, dzięki czemu uważamy je za wyidealizowane.
Przedstawiona na obrazie bryła ludzkiego ciała ma niewiele wspólnego z rzeczywistą anatomią człowieka. Zostały podkreślone kształty mięśni oraz kości, jednak autor zrobił to tylko po to, aby uwydatnić cierpienie Chrystusa oraz zwrócić uwagę na Jego boskość poprzez wyidealizowany wygląd zewnętrzny.