Święty Franciszek uważał naturę za siostrę, uczłowieczył ją, jednocześnie podkreślając, jaka jest dla niego ważna. Zwracał się wobec niej z szacunkiem, podkreślając piękno i doceniał każdy jej element. Kochał zwierzęta, uważał je za braci i w każdym z nich dostrzegał coś dobrego. Natura została przedstawiona jako coś najważniejszego – na takim samym poziomie jak ludzie.
Św. Franciszek słynie ze swojego umiłowania natury i zwierząt, dlatego jej przedstawienie w Pochwale stworzenia musiało być pozytywne. Święty nadał przyrodzie wręcz ludzkie cechy, opisywał jej piękno i nieustannie podkreślał jej doskonałość. Zrównał naturę z człowiekiem – „Pochwalony bądź, Panie, przez siostrę naszą, / [matkę ziemię, / która nas żywi i chowa”.