Najtrafniejszym określeniem oddającym sposób przedstawienia ciała Chrystusa jest realistyczny.
Chrystus nie jest wyidealizowany, wypływa z niego krew, jego ciało nie jest mocno wyrysowane, wydaje się słabe. Do tego blada kolorystyka podkreśla to słabość sytuacji, w jakiej się znalazł.
W przeciwieństwie do stylu romańskiego, w późniejszym stylu gotyckim, ciało Chrystusa na krzyżu nie jest przedstawione jako wyidealizowane. Artysta nie bał się przedstawić tryskającej z ran krwi ani zwiotczałego na krzyżu ciała. Nie skupiał się na ukazaniu zarysu mięśni czy kości.