O nietrwałej miłości rzeczy świata tego
Gatunek
– sonet francuski – utwór zbudowany z trzech strof czterowersowych (o rymach okalających) i jednej dwuwersowej (o rymach sąsiadujących).
Obraz człowieka
– człowiek błądzi, sądząc, że ziemskie dobra (bogactwo, sława, władza) mogą go uszczęśliwić
– piękno wszystkiego, co ziemskie, jest złudne, szybko przemija
– miłość do rzeczy ziemskich przeszkadza w doskonaleniu ducha
– tylko miłość do Stwórcy nigdy nie zawiedzie człowieka, Bóg jest niezmienny, wieczny i doskonały
1. Zauważ, że Sęp Szarzyński ukazuje człowieka jako istotę rozdwojoną między ciałem a duszą.
2. Zwróć uwagę, że miłość do świata i dóbr materialnych jest źródłem złudzeń i duchowego cierpienia.
3. Dostrzeż, że poeta przeciwstawia marność rzeczy ziemskich wieczności i doskonałości Boga.
4. Zapamiętaj, że utwór jest przykładem poezji refleksyjnej i religijnej, typowej dla baroku.
5. Podkreśl, że sens sformułowany w sonecie zachęca człowieka do poszukiwania trwałych wartości duchowych, a nie chwilowych przyjemności.