Hamlet jest bohaterem rozdartych emocji i sprzeczności. W monologu „Być albo nie być” rozważa sens życia i śmierci, ujawniając swoją niezdolność do podjęcia decyzji. W całym dramacie widać jego nadmierną refleksyjność, analizowanie moralnych konsekwencji czynów oraz paraliż w działaniu. Hamlet jest świadomy zła świata, ale nie potrafi się z nim pogodzić ani skutecznie mu przeciwstawić — to czyni go wzorcowym przykładem hamletyzmu.
1. Zwróć uwagę, że Hamlet uosabia człowieka zmagającego się z dylematem moralnym i egzystencjalnym.
2. Zauważ, że jego ciągłe rozważania nad losem, śmiercią i działaniem prowadzą do wewnętrznego rozdarcia.
3. Podkreśl, że jego refleksyjność i wahanie paraliżują decyzje — to właśnie istota hamletyzmu.
4. Na koniec dodaj, że bohater przeżywa poczucie samotności i niezrozumienia, co pogłębia jego tragizm i wpisuje go w definicję postawy hamletycznej.