Komizm:
– charakterów – polega na przesadnym przedstawieniu cech bohaterów, zwłaszcza chciwości Harpagona, który kocha pieniądze bardziej niż własne dzieci; jego zachowanie i obsesja na punkcie szkatułki budzą śmiech;
– sytuacyjny – wynika z zabawnych i nieoczekiwanych zdarzeń, np. gdy Harpagon oskarża wszystkich o kradzież, choć zgubił własną szkatułkę;
– języka – pojawia się w dowcipnych dialogach, grach słownych i przerysowanych wypowiedziach bohaterów, np. w skąpych i przesadnie ostrożnych słowach Harpagona, który nawet w rozmowie myśli o zyskach.
1. Zauważ, że komizm charakterów wynika z cech postaci – Harpagon jest skąpcem do granic absurdu, a jego zachowanie bawi, mimo że odsłania ludzkie wady.
2. Zwróć uwagę, że komizm sytuacyjny tworzą nieporozumienia i zbiegi okoliczności, które prowadzą do śmiesznych, ale też krytycznych wobec bohatera wydarzeń.
3. Pamiętaj, że komizm językowy sprawia, iż dialogi są lekkie i pełne humoru – Molier celowo używa przerysowania i ironii, by ośmieszyć ludzką chciwość.
4. Dostrzeż, że wszystkie rodzaje komizmu łączą się, by ukazać wadę głównego bohatera w sposób zabawny, ale też pouczający.