Narrator używa metafory ("bawiłam się w dom"; "zamki z papieru, papierowe lalki") i porównaniem ("papierowe lalki, tak bezładne i pozbawione życia, jak..." Te środki służą ilustrowaniu uczuć i doznań, które są opisane w tekście.
Metafora – jest to środek stylistyczny polegający na zestawieniu ze sobą treści pozornie sprzecznych, w wyniku czego uzyskujemy zupełnie nowe, niedosłowne znaczenie.
Porównanie – polega na zestawieniu ze sobą treści wzajemnie się uzupełniających, obrazujących oczekiwaną treść. W porównaniach charakterystyczne są spójniki: jak, niczym, niby.