Reżyser ukazał wiejską społeczność poprzez kontrasty: kolorowe stroje w kontraście z szarą ziemią i codziennością, religijna wyobraźnia składająca się z katolicyzmu i reliktów pogaństwa. Ponadto wprowadził dużą różnorodność – kilkadziesiąt osób reprezentowało społeczność Lipiec.
Głównym wątkiem przedstawienia jest relacja między Maciejem Boryną, Jagną i Antkiem – realizacja spektaklu wymusza obcięcie fabuły do najważniejszych bohaterów i wątków. Wydaje mi się, że głównym bohaterem uczyniono gromadę lipiecką, bowiem najwięcej scen jest zbiorowych.
Wybór musicalu jest dobrze dobraną formą do realizacji tego spektaklu, ponieważ ludność wiejska to bogactwo muzyki, przyśpiewek, pieśni. Muzyka stanowi stały element życia wiejskiego.
Ciekawą realizacją teatralną czerpiącą inspirację z pieśni ludowych jest spektakl Do dna, który był pracą dyplomową studentów Krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Spektakl odwołuje do ludzkich doświadczeń, które także znajdujemy w Chłopach, czyli miłości i wesela, narodzin i śmierci, biedy i trudów życia. Dostępny do obejrzenia w Internecie na VOD TVP.