1) Zasada wykonania zobowiązania zgodnie z celem społeczno-gospodarczym oraz zasadami współżycia społecznego – można zawierać dowolne postanowienia umowne, jeśli nie sprzeciwiają się treści zawieranego zobowiązania (nie zmieniają charakteru zobowiązania na inny), nie przeczą celowi umowy, zasadom społeczno-gospodarczym, zasadom współżycia społecznego.
2) Zasada współdziałania stron przy wykonywaniu zobowiązań – strony wykazują się dobrą wolą i całą starannością, aby wykonać swoje zobowiązania umowne.
3) Zasada realnego wykonania zobowiązań – świadczenie zostaje wypełniane przez dłużnika, a wierzyciel ma prawo go zażądać.
4) Zasada należytej staranności – dłużnik zobowiązany jest do należytej staranności w zakresie świadczenia w celu jego realizacji.
5) Zasada odpowiedniej jakości świadczenia – dłużnik ma świadczyć rzeczami oznaczonymi co do gatunku, określonymi w umowie – jeśli umowa nie określa jakości, powinien świadczyć rzeczy o średniej (przeciętnej) jakości.
6) Zasada osobistego wykonania zobowiązania przez dłużnika – nikt nie może wykonać zobowiązania za dłużnika, jeśli mówi tak umowa; jeżeli umowa nie określa wykonawcy zobowiązania, wierzyciel nie może odmówić świadczenia od osoby trzeciej na rzecz wykonania zobowiązania.
7) Zasada niemożności odmowy przyjęcia świadczenia częściowego przez wierzyciela – wierzyciel nie może odmówić części świadczenia (np. spłaty 50 000 PLN z pożyczonych 100 tys.) nawet wtedy, gdy wymagane jest już wykonanie całości świadczenia.
Podstawowe zasady prawa zobowiązań określają w sposób ogólny obrót cywilnoprawny z zakresu zawierania umów. Zasada prawa to ogólna dyrektywa dotycząca stanowienia, przestrzegania i wykładni prawa.