AgCl – chlorek srebra (I)
AgNO3 – azotan (V) srebra (I)
Al2(SO4)3 – siarczan (VI) glinu
BaSO4 – siarczan (VI) baru
BaS – siarczek baru
CaCO3 – węglan wapnia
CaSO4 – siarczan (VI) wapnia
CrCl3 – chlorek chromu (III)
Cu₂S – siarczek miedzi (II)
FeSO4 – siarczan (VI) żelaza (II)
Fe₂(SO4)3 – siarczan (VI) żelaza (III)
K₂SO3 – siarczan (IV) potasu
KNO3 – azotan (V) potasu
KNO₂ – azotan (III) potasu
(NH4)2SO4 – siarczan (VI) amonu
Li3PO4 – fosforan (V) litu
NaBr – bromek sodu
Na2SO4 – siarczan (VI) sodu
NaHCO3 – wodorowęglan sodu
(NH4)2S – siarczek amonu
NH4Cl – chlorek amonu
NaCIO3 – chloran (V) sodu
Na2CrO4 – chromian (VI) sodu
Na₂HPO4 – wodorofosforan (V) sodu
KBrO3 – bromian (V) potasu
KMnO4 – manganian (VII) potasu
Nazwy soli zapisuje się, zawsze zaczynając od reszty kwasowej.
Jeśli jest to kwas beztlenowy, to końcówka jest -ek, np. bromek, jodek, chlorek.
Natomiast jeśli jest to kwas tlenowy to końcówkę masz -an, np. siarczan, azotan, fosforan. Jeśli jest to kwas, który ma kilka wartościowości, to wpisujemy ją w nawiasie, np. siarczan (VI), azotan (V), fosforan (V).
Jeśli we wzorze masz atom wodoru, to przed nazwą kwasu wpisujemy – wodoro-, np. wodorowęglan, wodorofosforan (V).
Kolejną częścią nazwy jest nazwa metalu, np. potas, wapń, sód.
Jeśli metal ma kilka wartościowości, to należy podać w nawiasie, ile ona wynosi, np. żelaza (III), żelaza (II).