azotan(V) glinu – Al2(NO3)3
fosforan(V) wapnia – Ca3(PO4)2
jodek glinu – AlI3
bromek magnezu – MgBr2
siarczan (IV) sodu – Na2SO3
fluorek wapnia − CaF2
siarczek żelaza (III) – Fe2S3
chlorek miedzi (II) – CuCl2
węglan magnezu – MgCO3
chloran(V) potasu – KClO3
chromian (VI) potasu – K2CrO4
diwodorofosforan(V) sodu – NaH2PO4
manganian (VI) potasu – KMnO4
bromek amonu – NH4Br
wodorosiarczan (VI) sodu – NaHSO4
Wzory soli tworzy się, podając symbol metalu, następnie resztę kwasową. Dolne indeksy uzupełnia się wartościowością metalu (indeks stechiometryczny dolny za resztą kwasową) oraz reszty kwasowej (indeks stechiometryczny dolny za metalem). Jeśli we wzorze jest wodór, to wpisujemy go zawsze przed resztą kwasową i odejmujemy od jej wartości tyle, ile jest wodoru. Wzór ogólny soli:
a+ − kation metalu o ładunku „a+” jest zgodny z liczbą anionów reszty kwasowej,
n – liczba kationów „n” jest równa ładunkowi anionu reszty kwasowej,
n- − anion reszty kwasowej o ładunku „n-” zgodny z liczbą kationów metalu,